Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

animus gestiens rebus secundis L

  • 1 gestiēns

        gestiēns ntis, adj.    [P. of 2 gestio], unbridled, rapturous, exultant: laetitia: animus rebus secundis, L.: hac (eloquendi vi).

    Latin-English dictionary > gestiēns

  • 2 gestio

    I ōnis f. [ gero ]
    1) исполнение, ведение, совершение ( negotii C)
    2) . поведение, образ действий (pro herēde g. Dig)
    II gestio, īvī (iī), ītum, īre [ gestus II ]
    1) давать волю своим чувствам (animus gestit aliquid agere C); жестами выражать своё настроение AG; ликовать, проявлять бурную радость, прыгать от восторга
    2) резвиться, порхать ( aves gestiunt Col)
    3) чваниться, кичиться ( animus gestiens rebus secundis L)
    5) сильно желать, страстно стремиться (omnia scire C; alicui agere gratias C)
    unum g., ne... Tert — стремиться лишь к тому, чтобы не...
    gestiunt pugni alicui Pl — у кого-л. кулаки чешутся

    Латинско-русский словарь > gestio

  • 3 gestio [2]

    2. gestio, īvī u. iī, ītum, īre (gestus, ūs), I) Gebärden machen, Gesichter schneiden, Gell. 11, 13, 10. – II) prägn., durch Haltung u. Bewegung des Körpers Empfindungen, bes. Freude u. Verlangen, zu erkennen geben, sich freudig od. verlangend gebärden, a) freudig = vor Freude ausgelassen sein, in ausgelassene Freude ausbrechen, sich ausgelassen freuen, frohlocken, vor Freude übermütig sein, laetitiā, Cic.: voluptate nimiā, Cic.: gestientes otio, durch die Ruhe übermütig, Liv.: quid gestiam? Ter.: übtr., laetitia efferatur et gestiat, Cic.: laetitia gestiens, ausgelassene Freude, Cic.: so auch animus gestiens rebus secundis, im Glücke übergreifendes G., Liv. – v. Tieren, aves gestiunt, regen sich munter, Col.: quae (animalia) ut sunt edita ex utero, protinus in pedes suos erigi et gestire discursibus, Lact. – übtr., dialogorum libertate, frei ausschweifen in der Gesprächsform, Quint. 10, 5, 15. – b) verlangend = sein ganzes Dichten und Trachten auf etwas richten, ganz von dem Verlangen beseelt sein, das lebhafte Verlangen haben, seine größte Lust daran haben, m. Acc., nescio quod scelus gestiens, im Schilde führend, Apul. met. 8, 13: fasces, quos populus tribuit, quāre gestiuntur, heftig begehrt werden, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 495. – m. Infin., gestio promittere, Plaut.: gestio mihi dari etc., Ter.: tibi agere gratias, Cic.: senatum delere, Cic.: quidquid tumultuando adipisci gestierunt, Vell.: faba runcari non gestit, liebt es nicht, Plin. – m. Acc. u. Infin., Plaut. asin. 788. Ter. Phorm. 260. Hor. sat. 1, 4, 37: absol. m. Abl. der Neigung, studio lavandi, ganz beseelt sein von usw., Verg. georg. 1, 387. – absol., scherzh., gestiunt mihi pugni, die F. jucken mir (= ich habe Lust zu prügeln), Plaut.: gestiunt mihi scapulae, der Rücken juckt mir (= verlangt nach Schlägen), Plaut. – / Archaist. Imperf. gestibat, Gell. 15, 2, 1, gestibant, Plaut. asin. 315.

    lateinisch-deutsches > gestio [2]

  • 4 gestio

    1. gestio, ōnis, f. (gero), I) das Verhalten, pro herede, Ulp. dig. 11, 7, 14. § 8. – II) die Führung, Ausführung, negotii, Cic. de inv. 1, 37 sq. u.a.
    ————————
    2. gestio, īvī u. iī, ītum, īre (gestus, ūs), I) Gebärden machen, Gesichter schneiden, Gell. 11, 13, 10. – II) prägn., durch Haltung u. Bewegung des Körpers Empfindungen, bes. Freude u. Verlangen, zu erkennen geben, sich freudig od. verlangend gebärden, a) freudig = vor Freude ausgelassen sein, in ausgelassene Freude ausbrechen, sich ausgelassen freuen, frohlocken, vor Freude übermütig sein, laetitiā, Cic.: voluptate nimiā, Cic.: gestientes otio, durch die Ruhe übermütig, Liv.: quid gestiam? Ter.: übtr., laetitia efferatur et gestiat, Cic.: laetitia gestiens, ausgelassene Freude, Cic.: so auch animus gestiens rebus secundis, im Glücke übergreifendes G., Liv. – v. Tieren, aves gestiunt, regen sich munter, Col.: quae (animalia) ut sunt edita ex utero, protinus in pedes suos erigi et gestire discursibus, Lact. – übtr., dialogorum libertate, frei ausschweifen in der Gesprächsform, Quint. 10, 5, 15. – b) verlangend = sein ganzes Dichten und Trachten auf etwas richten, ganz von dem Verlangen beseelt sein, das lebhafte Verlangen haben, seine größte Lust daran haben, m. Acc., nescio quod scelus gestiens, im Schilde führend, Apul. met. 8, 13: fasces, quos populus tribuit, quāre gestiuntur, heftig begehrt werden, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 495. – m. Infin., gestio promittere, Plaut.: gestio mihi dari etc., Ter.: tibi agere gratias,
    ————
    Cic.: senatum delere, Cic.: quidquid tumultuando adipisci gestierunt, Vell.: faba runcari non gestit, liebt es nicht, Plin. – m. Acc. u. Infin., Plaut. asin. 788. Ter. Phorm. 260. Hor. sat. 1, 4, 37: absol. m. Abl. der Neigung, studio lavandi, ganz beseelt sein von usw., Verg. georg. 1, 387. – absol., scherzh., gestiunt mihi pugni, die F. jucken mir (= ich habe Lust zu prügeln), Plaut.: gestiunt mihi scapulae, der Rücken juckt mir (= verlangt nach Schlägen), Plaut. – Archaist. Imperf. gestibat, Gell. 15, 2, 1, gestibant, Plaut. asin. 315.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gestio

  • 5 gestio

    1.
    gestĭo, ōnis, f. [gero].
    I.
    A managing, doing, performing (perh. only in the foll. passages;

    syn.: actio, administratio): in gestione autem negotii, etc.,

    Cic. Inv. 1, 26, 38; cf. id. ib. 2, 12, 39.—
    II.
    A behaving, acting in any manner, Dig. 11, 7, 14, § 8.
    2.
    gestĭo, īvi, or ĭi, ītum, 4 (archaic imperf. gestibat, Gell. 15, 2, 1:

    gestibant,

    Plaut. As. 2, 2, 49), v. n. [2. gestus, I.], to use passionate gestures, to throw one's self about (espec. for joy), to be transported, to exult, to be joyful, cheerful (cf.: exsilio, exsulto): gestit, qui subitā felicitate exhilaratus nimio corporis motu praeter consuetudinem exsultat, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.; cf. Serv. Verg. G. 1, 387 (freq. and class.).
    I.
    Lit.; constr. with abl. or absol.
    (α).
    With abl.:

    quorum alter laetitiā gestiat, alter dolore crucietur,

    Cic. Fin. 2, 4, 14; cf.:

    voluptate nimiā gestire,

    id. Off. 1, 29, 102:

    inani laetitia exsultans et temere gestiens,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    Veliterni coloni gestientes otio,

    Liv. 6, 36, 1:

    cur non gestiret taurus equae contrectatione, equus vaccae,

    Cic. N. D. 1, 27, 77; Col. 8, 15, 4:

    secundis rebus,

    Liv. 45, 19, 7.—
    (β).
    Absol.:

    quid est, quod sic gestis?

    Ter. Eun. 3, 5, 10; cf. ib. 7:

    hac (eloquentiā) deducimus perterritos a timore, hac gestientes comprimimus,

    Cic. N. D. 2, 59, 148:

    tum gestit aper, cum sese Martia tigris Abstulit,

    Val. Fl. 3, 634:

    cum laetitia, ut adepta jam aliquid concupitum, efferatur et gestiat,

    Cic. Tusc. 4, 6, 12; cf. id. ib. § 13.—
    * B.
    Trop., in speaking, to enlarge at will, to digress:

    quapropter historiae nonnumquam ubertas in aliqua exercendi stili parte ponenda, et dialogorum libertate gestiendum,

    Quint. 10, 5, 15.—
    II.
    Transf., to desire eagerly or passionately, to long for; constr. usually with inf., rarely with abl. or absol.
    (α).
    With inf.:

    roga, obsecro hercle, gestio promittere,

    Plaut. Ps. 1, 1, 114; 4, 6, 11:

    machaera, quae gestit stragem facere,

    id. Mil. 1, 1, 8:

    moecho abdomen adimere,

    id. ib. 5, 1, 5:

    gestio scire ista omnia,

    Cic. Att. 4, 11, 1:

    Antonius senatum delere gestit,

    id. Phil. 6, 14:

    nihil erat, quod Zeno mutare gestiret,

    id. Fin. 4, 4, 8:

    transfuga divitum Partes linquere gestio,

    Hor. C. 3, 16, 24:

    fuge, quo descendere gestis,

    id. Ep. 1, 20, 5:

    quod gestiat animus aliquid agere in re publica,

    Cic. Att. 2, 7, 4.—With pass. inf.:

    equidem illam moveri gestio,

    Plaut. As. 4, 1, 43:

    ipsum gestio dari mihi in conspectum,

    Ter. Phorm. 2, 1, 30; Plin. Pan. 39, 2; Gell. 16, 13, 4.—
    (β).
    With abl.:

    (cygnos) nunc currere in undas, Et studio incassum videas gestire lavandi,

    Verg. G. 1, 387.—
    (γ).
    Absol.: gestiunt pugni mihi. my fists itch to be at you, Plaut. Am. 1, 1, 167:

    dudum scapulae gestibant mihi,

    i. e. were longing for the whip, id. As. 2, 2, 49:

    inridere ne videare et gestire admodum,

    id. Most. 3, 2, 126. [p. 814]

    Lewis & Short latin dictionary > gestio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»